انفجار سلمان رشدی؟!انصراف کروبی؟!

شب 13 فرودین منزل یکی از بزرگان فامیل دعوت بودیم که از طرف دوستم پیامکی را دریافت کردم با این مضموم که "سلمان رشدی در پی انفجاری در لندن کشته شد"

از اونجایی که فرستنده پیام دوستم بود منم این خبر رو به عنوان یک خبر دسته اول برای همه فامیل بازگو کردم.ولی چند دقیقه بعد یه پیامک دیگه اومد که میگفت:"دروغ 13 بود".

منم کلی بدوبیراه واسش فرستادم که مرد حسابی دروغ 13 دیگه چیه. (به هر حال جلوی فامیلی کلی منو ضایع کرد)

گفتم شاید رسمی بوده و من خبر ندارم این بود که به اینترنت رفتم و در این مورد جستجو کردم که دیدم انگار من اولین قربانی نبودم و این خبر در سطح وسیعی در کشور پخش شده.

تازه بعضی از سایتها خبری هم به این بهانه جعل خبر کرده بودند از جمله سایت خبری حامیان کروبی در خبر فوری نوشته بود که پس از دیدار احمدی نژاد در خانه کروبی،شیخ اطلاحات از انتخابات کناره گیری کرده

نقل است که نخستین بار روزنامه نبرد در سال 1322، کل روزنامه را در روز 13 فروردین در قالب "دروغ" منتشر کرد. این روزنامه ادعا کرده بود هیتلر در اوج جنگ جهانی، دستورآتش بس صادر کرده است. "نبرد" همچنین در خبر دروغ دیگری از فوت "محتشم السلطنه" رئیس مجلس وقت نوشت که با انتشار این خبر، تعداد زیادی از مردم برای تشییع جنازه و تسلیت به طرف منزل او رفتند.

  نوروز 84، روزنامه شرق در خبری ادعا کرد برج میلاد کج شده است و پس از آن اعلام کرد این خبر "دروغ سیزده" بوده است.

 سال گذشته نیز "رادیو جوان" که رویکرد جنجالی آن در عبور از خط قرمزها بسیار بحث برانگیز شده بود، در روز سیزدهم فروردین شنوندگان خود را به دروغگویی ترغیب کرد.

 وقتی فهمیدم که اصل این کار یه کار غربی بوده هم خوشحال شدم و هم ناراحت.خوشحال از این که ما یه همچنین رسم هایی نداشتیم و ناراحت از این که چرا بعضی به فکر تقلید چنین کاری که متضاد با فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی سرزمین هست افتادند؟

خبر گزاری هایی که در طول سال،انسان در اعتبار اخبارشان شک می کند چرا این بار عامدانه خبر دروغ می سازند.

آیا جذب مخاطب به هر روش صحیح است؟

 گسترش این فرهنگ غلط در حالی منجر به قبح زدایی از این گناه کبیره می شود که آیات و روایات متعددی در اسلام، مسلمانان را از این کار نهی اکید کرده و از دروغگویی به عنوان "اعظم الخطایا (بزرگترین گناهان)" و ویژگی منافقان تعبیر نموده است. همچنین امام علی(ع) در روایتی می فرمایند: «بوی ایمان را نشنیده است کسی که حتی برای شوخی دروغ بگوید».

حالا دستمان به خبر گزاری ها نمی رسد ولی بهتراست.به عنوان یک دانشجو به چنین فرهنگ های وارداتی دامن نزنیم.

 حدود پنج قرن پیش، "شارل نهم" پادشاه فرانسه که از او به عنوان عامل بزرگترین کشتار مذهبی فرانسه تحت تحریک مادرش یاد می شود، آغاز سال میلادی را از روز اول آوریل به اول ژانویه تغییر داد که متعاقب این فرمان، منزلت روز اول آوریل یکباره فرو ریخت و این تغییر ناگهانی موجب شد مردم اروپا از آن به بعد، روزی را که با یک دستور از اعتبار افتاده بود، به شوخی و تمسخر بگذرانند.
     اول آوریل از لحاظ تاریخ شمسی مقارن با روز 13 فروردین است که براساس برخی باورهای خرافی به نحوست معروف است و برای فرار از نحسی آن، باید اقدامات ویژه ای انجام داد. تقارن 2 روزی که هر دو دربردارنده نوعی خرق عادت هستند، سبب شد که دروغ اول آوریل به ایران نیز وارد شود.  

انفجار مطبوعاتي کشور-دانشگاه شاهد؟

  در آستانه انتخابات رياست جمهوري از حدود چند ماه قبل شاهد هستيم كه در كشور روزنامه ها و نشريات متعددي مجوز نشر مي گيرند.

   سياستمداران با توجه به نفوذ و قدرت رسانه براي تبليغ كانديداي مورد نظر خود( يا حتي تبليغ براي خودشان) از روزنامه ها و مجلات استفاده مي كنند كه با يك تير چند نشان مي زنند، هم بستري مناسب براي كانديداي مورد نظر خود مي سازند و هم از يارانه دولت براي كاغذ روزنامه بهره برده و هزينه تبليغاتي را كاهش مي دهند.

   غير از اين شنيده شده كه بعضي از احزاب( كه احتياجي به ذكر نامشان نيست) در بعضي شهرستان ها اقدام به اجاره روزنامه هاي استاني و محلي نموده تا خود را از گرفتن مجوز خلاص كنند. به اين ترتيب از بسته شدن نشريات اصلي خود جلوگيري مي كنند و نزديك انتخابات هر وقت خواستند، شايعه، دروغ يا هر تهمتي را مطرح مي كنند و از بسته شدن آن نشريه هم واهمه اي ندارند. حتي مي توانند از توقيف شدن آن بهره برداري سياسي نيز كنند.

   چندي است كه در دانشگاه شاهد نيز هر روز نشريه اي نو متولد مي شود. اما اگر به  محتواي اكثر آن ها نگاه كنيم بعيد به نظر مي رسد كه  با اين اهداف توليد شده باشند چون معمولا نشريات جديد يا علمي هستند يا به كارهاي صنفي و دانشجويي  مي پردازند و كمتر مسائل سياسي در آن مطرح مي شود.كارشناسان علت اصلي اين امر را ضعف نشريات پر سابقه دانشگاه مي دانند كه باعث مي شود افراد فضا را براي رقابت كردن راحت تر حس كنند و تصور كنند كه مي توانند نشريه خود را به يكي از نشريات معتبر دانشگاه تبديل كنند. حال اين حرف تا چه حد درست باشد به خود كارشناسان مربوط مي شود.لازم به ذكر است كه هنوز براي اينكه قضاوت كنيم نشريات جديد به اهداف خود مي رسند يا نه، كمي زود است اما دعا مي كنيم كه هر كدام، اگر هدفشان خدمت است موفق باشند.

دی 87